• bann-10.jpg
  • bann-13.jpg
  • bann-4.jpg
  • bann-12.jpg
  • bann-14.jpg
  • bann-7.jpg
  • bann-8.jpg
  • bann-6.jpg
  • bann-15.jpg
  • bann-3.jpg
  • bann-5.jpg
  • bann-2.jpg
  • bann-1.jpg
  • bann-11.jpg
  • bann-9.jpg

Stojący w centrum miasta kościół Marii Panny w Legnicy usytuowany jest na Placu Mariackim na południe od skrzyżowania ul. NMP i Wrocławskiej, zamyka od północy Plac Klasztorny.

Kościół Ewangelicki Marii Panny jest budowlą halową , trójnawową wzniesioną na planie wydłużonego prostokąta, od zachodu flankowany dwiema wieżami. Prócz aneksu południowego budynek oszkarpowany trzyuskokowymi przyporami, przy ścianie zachodniej przypory czterouskokowe. Obchodząc kościół od wschodu natrafiamy na arkadowo sklepione przejście. Mało kto podejrzewa, że stojąc w tym miejscu ma nad głową kwadratowe prezbiterium o szerokości równej nawie środkowej, które zostało dobudowane do korpusu kościoła nad przebiegającą, niegdyś tuż za ścianą nawy, ulicą.

Tylko w ten sposób można było powiększyć kościół. Dopiero po wejściu do wnętrza świątyni zwraca uwagę fakt, że część ołtarzowa usytuowana jest na wyższym poziomie i prowadzi do niej 14 stopni o znacznym nachyleniu. Do kościoła od strony południowej przylega trójprzęsłowa zakrystia oraz dwuprzęsłowa Kaplica Sukienników.

Długość kościoła wynosi 50,50 m, w tym prezbiterium 10,20 m, szerokość 20 m, wysokość wież 62 m.

Kościół wzniesiony z cegły, detal architektoniczny piaskowcowy, a fragmenty ciosów piaskowcowych pierwotnego kościoła romańskiego wmurowane w wątek murów. Piaskowiec zastosowano do cokołu, biegnącego wokół kościoła oraz wzmocnienia węgłów pomieszczeń, mieszczących dawną zakrystię i Kaplicę Sukienników.

Fasada zachodnia kościoła flankowana jest po obu stronach kwadratowymi wieżami (ta część wież wznosi się ponad poziom kalenicy), do których przylegają skarpy sięgające ostatniej kondygnacji.

Wieże nie występują ryzalitowo z linii ściany frontowej (optycznie nie tworzą odrębnego elementu). W ostatniej kondygnacji tworzą graniastosłupy ośmioboczne, otoczone ceglaną balustradą. Obie wieże przykryte są szpiczastymi hełmami w kształcie ostrosłupów o podstawie ośmioboków. Na szczyty hełmów wież nałożono miedziane kule, na nich zaś zamocowano krzyże, w których oba ramiona składają się z ażurowych płaskowników. Do fasady zachodniej prowadzą 4 stopnie zajmujące całą jej szerokość. Dwuspadowy dach korpusu i pulpitowego aneksu południowego kryty jest dachówką. Hełmy wież pokryte są blachą. Podobnie sygnaturka, będąca na planie ośmioboku z jednoprześwitową latarnią, którą wieńczy tubus z kulą na szczycie, w której zamocowano krzyż. Dach prezbiterium jest wielospadowy, namiotowy, a kruchty pulpitowy.

Na osi fasady mieści się portal środkowy, wykonany z piaskowca, obramowany przez wypukłe profile żebrowe o prostej formie i wyżłobienia rozmieszczone w jednostajnym rytmie flankowane sterczynami. Wieńcząca wimperga zdobiona żabkami i kwiatonem. Dwa boczne portale, oba identyczne, o wysokości ok. 5 m i szerokości ok. 2 m, o łuku ostrym (łuk zewnętrznej archiwolty wygięty w kształcie oślego grzbietu). Portal uskokowy ma profilowane glify. Nad prostym nadprożem znajduje się przeźroczysty maswerk, składający się z elementów o motywie trójliścia. Łuk zewnętrzny archiwolty dekorowany jest żabkami, zwieńczony kwiatonem. Do wszystkich wejść prowadzą kamienne stopnie rozciągające się przy ścianie zachodniej na całą jej szerokość. Nad portalami biegnie gzyms kordonowy, zajmujący szerokość nawy głównej, ozdobiony motywem rybich pęcherzy, ułożonych w szereg. Nad każdym z portali, na wysokości kwiatonu, mieści się niewielka rozeta wypełniona maswerkami o motywie trójlistnych arkad. Nad nimi z kolei mieszczą się ostrołukowe okna, z których środkowe jest czterodzielne, zajmujące wysokość prawie dwu kondygnacji. Nad nimi trójkątny pozorny szczyt z dużym okrągłym oknem, wyżej znajduje się mała nisza mieszcząca barokową rzeźbę Madonny z Dzieciątkiem. Posąg został wykonany w pierwszej połowie XVIII w. U jego stóp znajduje się wystający z lica elewacji cokół. Postać Madonny w kontrapoście, jej szaty są obfite, luźne o dość ostrych załamaniach, a jej szyja i głowa są odsłonięte. Brak lewej ręki. Prawą zaś podtrzymuje Dzieciątko o atletycznej budowie, które ubrane jest jedynie w przepaskę na biodrach, z nienaturalnie uniesionymi na boki rękami.

Po obu stronach szczytu znajdują się małe ostrołukowe okna. Fasadę frontową wieńczy niewielki trójkątny szczyt, którego krawędzie zdobią żabki, wieńczony sterczyną, środek zaś stanowi tarcza zegarowa.

Elewacja północna podkreśla wewnętrzny podział świątyni na siedem przęseł skarpami, między którymi umieszczono w głębokich klifach siedem ostrołukowych trójdzielnych okien z laskowaniami i maswerkami w górnej części, a nad nimi siedem okrągłych, każde z odmienną dekoracją maswerkową. Elewację dzielą na cztery kondygnacje gzymsy. Środkowe przęsło wbudowano w latach 1905-08 oraz portal, do którego prowadzi pięć stopni. Całość fasady wieńczy fryz złożony z geometrycznego elementu o motywie rombu, gzyms profilowany i ?attyka? w formie balustrady obiegająca cały kościół.

Elewacja południowa jest w założeniach identyczna jak północna, z tym że przesłonięta kaplicą Sukienników, dawną i w części obecną zakrystią, zajmującymi pięć przęseł, licząc od wschodu. Wspólna elewacja kaplicy i zakrystii jest gładka, bez podziałów, złożona z dwóch dużych ostrołukowych czterodzielnych okien i trzech mniejszych dwudzielnych, ozdobionych maswerkami. Pod dużym oknem kaplicy umieszczono drzwi, do których prowadzi sześć stopni.

Strona wschodnia kościoła jest przysłonięta prezbiterium, którego trzy kondygnacje wyznaczają gzymsy. Północna i południowa elewacja wygląda identycznie. Prawie połowę pierwszej kondygnacji, która niegdyś była znacznie wyższa, zajmuje półokrągła arkada. Niemal całą wysokość pozostałych dwu kondygnacji strony północnej, południowej i wschodniej wypełniają duże sześciodzielne ostrołukowe okna o zróżnicowanej dekoracji maswerków. Nad oknami mieszczą się fragmenty fryzu, profilowanego w cegle, o motywie szeregu rombu i czworoliścia wewnątrz każdego. Całość wieńczy gzyms.

Wschodnie ściany naw bocznych rozwiązane są podobnie. Dzielą się na trzy kondygnacje poprzez przedłużenie gzymsów prezbiterium. W pierwszej kondygnacji mieszczą się ostrołukowe drzwi, nad nimi na wysokości pierwszego gzymsu, okrągłe okna. W drugiej ostrołukowe, dwudzielne okno ozdobione maswerkiem. W trzeciej znajduje się również okrągłe okno.

W ściany kościoła wmurowanych zostało kilka renesansowych i barokowych piaskowcowych epitafiów. Płyta od strony wschodniej i czwartej od fasady szkarpy, poświęcona Rosine Thielster, posiada wymiary: 80x170cm. Prostokątna płyta z wypukłorzeźbioną dekoracją liścia akantu i ornamentu cęgowego z koroną rangową w zwieńczeniu, zawiera napis inskrypcyjny wykonany minuskułą gotycką. Druga płyta od strony zachodniej tej samej szkarpy ma wymiary: 80x160cm. Prostokątna płyta ujęta dekoracyjną ramą z motywem liści akantowych i koroną rangową w zwieńczeniu zawiera ryty napis inskrypcyjny minuskułą gotycką. Trzecia płyta od strony wschodniej i trzeciej od fasady szkarpy posiada wymiary 65x130cm. W charakterze klasycystycznym (koniec wieku). Zawiera napis inskrypcyjny wykonany minuskułą gotycką . Epitafium wieńczy korona rangowa wsparta dwiema wolutami, między nimi znajduje się oko opatrzności. Płytę wspierają dwie woluty związane muszlą. W lico muru ściany północnej wmurowano herb Legnicy. Na prostokątnej płycie nagrobnej trzy kartusze herbowe o dekoracji rollwerkowej. W środkowej tarczy znajdują się dwa skrzyżowane klucze, ponad nimi ryta data ?1605?.

Zapowiedź wydarzeń

ŚWIĄTECZNE NABOŻEŃSTWA W PARAFII

Zapraszamy na świąteczne nabożeństwa w naszej Parafii 

28.03.2024 Wielki Czwartek Legnica, godz. 17.00
29.03.2024 Wielki Piątek Głogów, godz. 13.00
  Legnica, godz. 17.00
31.03.2024 Niedziela Wielkanocna Legnica, godz. 10.00
  Głogów, godz. 13.00
01.04.2024 Poniedziałek Wielkanocny Legnica, godz. 10.00

SERDECZNIE ZAPRASZAMY !